Reizigers en NS-medewerkers onderweg
Waar de ene reiziger geniet van de rust van het alleen reizen, reizen anderen liever samen. Zo gaat Teun (12) voor het eerst de trein in met zijn twee vrienden en reist Melanie (21) het liefst met haar koningspython of haar muisparkiet Kiwi.
‘Ik verwacht met Bram (2) veel applaus in de trein’
Mirjam Voorhorst (36) is als fervent treinreiziger blij dat ze weer op pad kan. Ze neemt zoontje Bram van net twee mee op familiebezoek: ‘Ik denk dat hij het enig gaat vinden.’
‘Vroeger mochten we in vakanties altijd een bestemming kiezen, daar gingen we dan met de trein naartoe. Meestal kozen we voor het strand. Zodra we met snoep en tas de trein instapten, begon het avontuur. Kletsen, spelletjes mee en regelmatig van onze ouders te horen krijgen dat we zachter moesten doen.
Toen ik ouder werd, ging ik met vriendinnen op Tienertoer. En nu reis ik normaal gesproken elke dag met de trein naar mijn werk als docent op het mbo. Door het vele thuiswerken heb ik het treinreizen echt gemist. In de trein kom ik tot rust, door lekker te zitten en naar buiten te kijken.
Bram heeft de trein alleen nog maar van buiten gezien. Als we langs het station fietsen, roept hij enthousiast: ‘Trein, trein!’. Zijn eerste treinreis is naar mijn zus Anja in Zwolle. We zijn van plan ook met de trein naar Berlijn en op wintersport te gaan. Ik denk dat hij het geweldig gaat vinden om naar buiten te kijken. Hij is fan van molens. Bij serieus élke molen begint hij te zingen. Ik verwacht dus veel applaus in de trein, haha. Moet ik hem wel gaan vertellen zachter te doen, de geschiedenis herhaalt zich.’
Ga je binnenkort ook met je (klein)kind(eren) op stap? Dan heb je hier misschien wel wat aan: kinderen tot en met drie jaar reizen gratis, als zij geen eigen zitplaats gebruiken. Voor kinderen van vier tot en met elf jaar zijn er twee opties: ze reizen voordelig met een Railrunner kaartje van slechts € 2,50 , óf ze reizen gratis, onder begeleiding van een volwassene, met een Kids Vrij abonnement.
‘Ook als ik niet werk, ben ik regelmatig in de trein te vinden’
Hilda van de Kuilen (57) werkte vorig jaar nog op de communicatie-afdeling van NS, maar maakte een carrière-switch naar hoofdconducteur. In haar vrije tijd wandelt ze graag met haar dochter van station naar station: ‘Zo hoeven we nooit in een rondje te lopen’.
‘Weet je dat we vaak met meer NS’ers in de trein waren dan met reizigers tijdens de avondklok? Mijn werk is stukken leuker nu er weer meer reizigers in de trein zitten.
Ook als ik niet werk, ben ik regelmatig in de trein te vinden, liefst op weg naar een wandeldag met mijn dochter Anne-Marit (30). Vaak kiezen we een plek tussen onze woningen in. Ik woon op een schip. Het ligt in de zomer in Ermelo en in de winter in Amersfoort. Mijn dochter woont in Amsterdam. We hebben onder meer de NS-wandeling van Overveen naar Zandvoort gelopen. Tijdens onze laatste wandeling van Abcoude naar Weesp moesten we over paadjes die na een regenbui zo glibberig waren, dat we elkaar moesten vasthouden om overeind te blijven.
Voorheen gingen we vaak winkelen als we afspraken, maar daar werden we doodmoe van en we spraken elkaar amper. Toen moesten we iets anders verzinnen en zijn we gaan wandelen. Liefst in de natuur, zodat we genoeg te zien hebben en ondertussen ontspannen gesprekjes kunnen voeren. Zo’n wandeling neemt met de treinrit en de terrasjes tussendoor al gauw een dag in beslag. Dat vinden mijn zoon en man veel te lang en zo is het echt een moeder-dochteractiviteit geworden. Wel alleen bij mooi weer hoor, wat dat betreft zijn we prinsesjes, haha.’
Ook werken bij NS? Bekijk hier al onze vacatures.
‘Muisparkiet Kiwi houdt ervan uit het raam te kijken’
Melanie Pickkers is vogelverzorger bij een valkenkweker. Ze reist regelmatig met een van haar koningspythons of haar muisparkiet Kiwi met de trein: ‘Kiwi roept naar elke voorbijganger om aandacht.’
‘Thuis heb ik drie koningspythons, vier wimpergekko’s, een valkparkiet en een muisparkiet. Ja, dat is nog eens iets anders dan een kat of een hond! Eén koningspython heb ik al sinds hij vier maanden is; hij is nu vijf jaar. Deze neem ik mee op pad, naar de supermarkt of in de trein. Om mijn nek in een vest als het koud is, in de zomer gewoon om mijn arm.
Grappig genoeg zien volwassenen de python bijna nooit, vooral kinderen zien ‘m. Behalve die ene vrouw die gillend wegrende, vindt iedereen het leuk om te zien. Alhoewel ze na vijf minuten terugkwam met de vraag of ze de python mocht aanraken. Van mijn muisparkiet Kiwi heb ik helaas voor zijn eigen veiligheid de vleugels ingeknipt: hij weet niet hoe hij moet remmen en vliegt overal tegenaan. Daardoor kan hij goed met me meereizen in de trein.
We gaan regelmatig samen op pad voor spreekbeurten op scholen. Hij zit dan op mijn schouder, op schoot of op het tafeltje, zodat hij goed naar buiten kan kijken. Zodra er iemand aankomt, begint hij op schelle toon te roepen. Voor aandacht trekt hij alles uit de kast: hij kan zijn eigen naam zeggen, napraten en fluitdeuntjes produceren. Pas als hij de gewenste aandacht krijgt, is hij tevreden!’
‘Rustig zitten, niet te veel geluid maken, niet te veel morsen’
Teun (12) zit in de tweede klas van de middelbare school in Amsterdam. Binnenkort gaat hij met zijn buurjongens voor het eerst alleen met de trein. Spannend? ‘Nee hoor. Gewoon zo simpel mogelijk houden, dan komt het goed.’
‘Stijn (13) en Lars (11) zijn mijn buurjongens. We gamen vaak samen of we gaan naar buiten, leuke dingen doen. Toevallig wonen onze opa’s en oma’s allemaal in Heerde, bij Zwolle. Dus nu hebben we bedacht dat we samen met de trein naar Zwolle gaan. Daar worden we dan opgehaald door onze opa’s en oma’s.
Ik ben nog nooit alleen met de trein gegaan, dus ik bedenk van tevoren goed hoe ik dat ga doen. Even van tevoren op internet kijken welke trein we moeten hebben. En dan gewoon inchecken, plekje zoeken, rustig zitten, niet te veel geluid maken, niet te veel morsen.
We kunnen wel met z’n drieën in zo’n vierkant zitten. Als er iemand bijkomt is dat ook prima, dan moeten we wel een beetje opletten wat we zeggen want die ander kan dan meeluisteren. De trein is chill: je kunt lekker relaxen. De trein kan ook heel handig zijn als je nog niet genoeg geld hebt voor een auto. Ik ben van plan om net als mijn ouders in Groningen te studeren. Dan pak ik denk ik wel elk weekend de trein terug naar Amsterdam, om gezellig met mijn ouders en mijn zusje te praten.’
